نوشته: کلودیا میات -Claudia Myatt

همراه داشتن دفتر طراحی هم لذتی عجیب دارد و هم اهمیت تمرین را به ما یادآوری می کند. هر چند، من شخصاً به ندرت پیش می آید که از اتودهایم اثری کامل خلق کنم، اما از آن­ها به عنوان منبع الهام استفاده می کنم. می خواهم در این نوشته برایتان توضیح دهم چه طور طرح هایی سرزنده با آبرنگ می کشم.

مواد مور نیاز شما:

سطوح

• دفتر طراحی
• کاغذهای 15 در 15 سانتی متری آبرنگ (300 گرمی)

آبرنگ وینزو و نیوتون

• آبی وینزور (سایه سبز) – Winsor Blue
• آبی کبالت – Cobalt
• آبی سریلین – Cerulean
• فیرزه ای روشن – Pale turquoise
• ایندیگو – Indigo
• قرمز لاکی الیزارین – Alizarin crimson
• قرمز کادمیوم – Cadmium red
• زرد کادمیوم – Cadmium yellow
• سی­ینا خام – Raw Sienna

قلمو

• قلموهای وینزور شماره های 3 و 6

متفرقه

• کاغذ گرته برداری (کاغذ پوستی)
• روان نویس طراحی پیت آرتیست فابر-کاستل

قدم اول

1. همه چیز با دفتر طراحی شروع می شود؛ دفتر طراحی جایی است که ایده ها خلق می شوند. طرح بزنید و خط خطی کنید تا سرتان پر از خطوط و اشکال شود و از ذهنتان ایده های جدید زاده شود. یادتان باشد طراحی کردن منظم، مثل نوشتن یا تمرین موسیقی است؛ باعث می شود نسبت به ایده ها گشوده شوید و قوه ی خلاقیتتان روی فرم باشد.
2. تمی را انتخاب کنید که مبتنی بر مکان، رویداد یا چیزی باشد که به آن علاقمند هستید. برای من، شکل ها هم چون زبانی آشنا هستند که واژگانش را به کار می گیرم تا داستانم را بسازم. موضوعتان هر چه که هست، آن را خوب بشناسید تا بتوانید با آن بازی کنید. حتی موضوعات روزمره می توانند خلاقانه به کار برده شوند. برای مثال، غذا، اشیای خانه، باغچه کوچک یا مکان مورد علاقه شما.

قدم دوم  

در موضوع خود غرق شوید. موضوع من، شرکت کردن در فستیوال تابستانی قایق سواری در شهر کورن وال است. من بی وقفه خط خطی و طراحی کردم. قایق ها را به اشکال مختلف و از زوایای گوناگون کشیدم. من اهمیتی نمی دادم اگر اشکال و طراحی هایم ناتمام می ماندند و گاهی طراحی هایم نادقیق و اشتباه از آب درمی آمدند. در آن مواقع انگار داشتم کابینت های انباری ام را پر می کردم! من حتی کلی عکس گرفتم تا به متریالم اضافه کنم.

قدم سوم

1. وقتی توی استودیو کار می کردم یاد گرفتم برای تبدیل ایده های ذهنی ام به یک طراحی منسجم، نیازمند نوع دیگری از اتودزنی هستم. نوعی که من آن را «اندیشیدن با مداد» می خوانم. من معمولاً با یک مربع شروع می کنم، چرا که مربع شکل مناسبی است برای این که نقاشی تبدیل به زیرلیوانی، کارت تبریک و غیره شود. با عکس ها و صفحات طراحی، من با اشکال بازی می کنم و امتحان می کنم که آیا می توانم طرحی رضایت بخش بسازم یا خیر. من تلاش نمی کنم صحنه ای در چشم انداز تولید کنم. هدف من بازی کردن با اشکال است.
2. به یک طرح کفایت نکنید. – به بازی کردن ادامه دهید. من مجموعه ای از طرح های ساده و بدون جزئیات می کشم؛ با اشکالی که لبه هاشان با هم تلاقی دارند و روی هم می افتند بازی می کنم و سعی می کنم راهی پیدا کنم که اشکال را به یکدیگر پیوند دهم. (قبول دارید دو قایق خیلی بامزه می شوند وقتی یکی شان پشت آن یکی می آید؟) به علاوه تلاش می کنم در فضاهای خالی، جذابیت ایجاد کنم؛ مثلا یک مرغ دریایی در حال پرواز، امواج یا قایق های کوچک تر. فضاهای میانی همان قدر که عناصر اصلی مهم هستند، اهمیت دارند.

قدم چهارم 

1. وقتی طرحی دارید که فکر می کنید عملی می شود، کاغذ پوستی تان را بردارید. کاغذ پوستی به شما اجازه می دهد واریاسیون های گوناگون را از یک طرح به راحتی امتحان کنید؛ بدون اینکه مجبور شوید چندین بار طرحتان را با پاک کن پاک کنید و دوباره بکشید. من کاغذ پوستی را روی طرحم می گذارم، قطعاتی بهش اضافه می کنم و اشکال را جابجا می کنم. تا زمانی که خطوطتان خیلی سنگین نباشد، پاک کردنش هم به نسبت آسان است. برای این مرحله، من روی مربع های 15 سانتی متر در 15 سانتی متر کار می کنم که مناسب کارت هدیه یا قاب کردن است.
2. در نهایت، شما با طرحی مشخص تر و با جزییات بیشتر روی کاغذ پوستی مواجه می شوید. از این مرحله نپرید. چرا که مهم است خطوط کامل پاک نشده روی کاغذ آبرنگ باقی نماند. به علاوه، پاک کردن بیش از حد سطح کاغذ آبرنگ را خراب می کند. پس این مرحله مهم است جز این که شما از آن دسته آدم هایی باشید که همان دفعه ی اول خیلی دقیق طرح می زنند.
3. حالا، طرح های روی کاغذ پوستی را روی کاغذ آبرنگی انتقال دهید. من از یک لایت باکس استفاده می کنم، اما اگر شما لایت باکس ندارید، طرحتان را با همان روش قدیمی انتقال دهید. ( یعنی ابتدا کاغذ پوستی تان را برعکس قرار دهید، سپس کاغذ پوستی تان را با چسب کاغذی دور آن فیکس کنید و روی خطوط طرحتان با پاک کن یا جسم دیگری فشار بیاورید. این باعث می شود که طرح شما روی صفحه ی آبرنگتان بیفتد.)
4. با اضافه کردن جزئیات -هر جا که نیاز است،- طرح تان را قوی کنید. من خطوط مداد را هر چه آرام تر می کشم که بعد بتوانم به راحتی و بدون آسیب رساندن به کاغذ آن را پاک کنم.

قدم پنجم

بالاخره به مرحله ای رسیدیم که بازگشتی در آن وجود ندارد: مرحله ی کشیدن خطو­ط جوهری! من معمولاً طرح مدادی را با دقت بسیار بالا می کشم. اگر فضایی هست که به نظر خالی می رسد، من دوباره کاغذ پوستی را برمی دارم و مثلا یک مرغ دریایی اضافه می کنم. وقتی از خطوط جوهری رضایت کافی را به دست آوردم، خطوط مدادی را به آرامی و دقت پاک می کنم. نا گفته نماند که من از پاک کن هنری فابرکاستل برای این کار استفاده می کنم چون پاک کن های معمولی دیگر، خیلی از خودشان خرده پاک کن تولید می کنند.

قدم ششم

حالا، وقتش است که به رنگ آمیزی بپردازیم. اما نباید در این مرحله عجله کنیم. باید سر صبر درباره این که چه رنگ هایی را استفاده کنیم و چه حال و هوایی به نقاشی مان بدهیم تصمیم گیری کنیم –مثلا سرزنده و شاداب یا یکنواخت؟-.  رنگ های اصلی در این طرح، آبی، قرمز و سفید/کرم خواهند بود.  من معمولاً بارها روی یک کاغذ باطله ترکیب رنگ ها و واریاسیون آن ها را چک می کنم. مهم است که خودتان را با رنگ ها آشنا کنید و بدانید هر کدامشان چه خصوصیتی دارند. مطمئن شوید که از انتخاب های رنگی خود خوشحال هستید چرا که فرصت دوباره ای نخواهید داشت!

من از یک بشقاب به عنوان پالت استفاده می کنم و رنگ ها را از در کناره های آن فشار می دهم تا در آخر صرفاً وسط بشقاب را تمیز کنم و رنگ های باقی مانده را برای روزهای بعد نگه دارم. برای ترکیب رنگ ها، من دو لکه رنگی ایجاد می کنم و با قلمو از هر کدام کمی جدا می کنم. هم چنین سعی می کنم از ترکیب بیش از اندازه جلوگیری کنم و اجازه دهم ترکیب روی کاغذ اتفاق بیفتد. من از رنگ های روشن و سرزنده خوشم می آید پس از رنگدانه های فراوان استفاده می کنم. اما باز هم به اندازه کافی آب اضافه می کنم که رنگ سیال باشد و بدرخشد. یادتان باشد قلمویتان را به اندازه ای که نیاز است تا فضا را پر کند، آغشته به رنگ کنید و نه بیشتر.

قدم هفتم

این سبک آبرنگ بیشتر از سایر سبک ها – که رهاتر و طرح واره تر هستند،- جنبه بصری دارد. پس تصمیم شما است که خیلی تر و تمیز نقاشی کنید یا این که اجازه دهید رنگ ها از خطوط بیرون بزند. به هر حال هر تصمیمی می گیرید حواستان باشد بگذارید رنگ هایی که در مجاورت هم هستند، خشک شوند تا  رنگ ها در هم پخش و رسوا نشوند!

قدم هشتم

بگذارید، اولین سریرنگ آمیزی تان کاملاً خشک شود و بعد لایه های دیگر را اضافه کنید. من چند موج و پیچ دیگر به دریا اضافه کردم که رنگ قرمز بادبان را شدیدتر می کند. لایه ی سوم، می تواند آخرین تغییرات رنگ های عمیق تر مثل سایه های بادبان ها باشد.

قدم نهم

شاید سوالتان این باشد که چه زمانی نقاشی شما کامل می شود؟ از نظر من شما خیلی راحت می توانید کار کردن روی یک نقاشی را از حد بگذارنید. پس، یاد بگیرید پس از مدتی متوقف شوید و کار را در گوشه ای بگذارید.  روش دیگر این است که توی آینه آن را نگاه کنید. چرا که برخی اوقات یک چشم انداز تازه به نقاشی خیلی راهگشاست. شخصاً وقتی از اثرم راضی هستم، آن را با کیفیت بالا اسکن می کنم.

نکاتی برای این که محصولات و آثاری متمایز داشته باشد؛

وقتی کارم را اسکن می کنم، روی آن در کامپیوتر کار می کنم. دور آن را اندازه می کنم، اما حواسم هست که حاشیه ای مناسب برایش بگذارم. هم چنین، گاهی با روشنایی و کنتراست بازی می کنم.  من پرینت کردن کارم را روی زیر لیوانی (Coaster) و کاشی هم دوست دارم. هر چند این نوع پرینت گرفتن ها ارزان نیستند اما کارتان را کاربردی می کنند و جلوه خاصی بهش می بخشند.

درباره نویسنده:

کلودیا (Claudia Myatt) در سوفولک روی یک قایق قدیمی زندگی می کند؛ استودیوی محل کارش یک مزرعه کشاورزی نزدیک وودبریج است. او، دوره های مختلف آموزش هنر برگزار می کند. وبسایت شخصی وی را می توانید در زیر ببینید؛

www.claudiamyatt.co.uk

www.pinmillpaintingday.com.

منبع:

This feature is taken from the February 2019 issue of Leisure Painter

https://www.painters-online.co.uk/techniques-and-tips/view,how-to-create-lively-designs-in-watercolour-with-claudia-myatt_18238.htm